اثر افزودن روغن کانولا به آب آشامیدنی بر عملکرد تولیدی و شاخص های فولیکولی گاوهای شیری در دوره انتقال

این آزمایش به منظور بررسی اثر افزودن روغن کانولا به آب آشامیدنی بر وزن بدن، مصرف آب ، مصرف ماده خشک، تولید و ترکیب شیر، متابولیتهای خونی و فعالیت تخمدانی گاوهای دوره انتقال (7 روز قبل تا 7 روز بعد از زایش) انجام شد. تعداد 12 راس گاو شیری هلشتاین بر اساس تولید شیر دوره قبل، تعداد روزهای آبستنی ، شکم و وزن بدن به دو تیمار؛ 1- آب معمولی و بدون مکمل و 2- آب حاوی 11 گرم روغن کانولا به ازای هر لیتر، اختصاص داده شد. تیمارها از 7 روز قبل از زایمان تا 7 روز بعد از زایمان اعمال و بعد از آن هر دو تیمار تا پایان طرح از آب معمولی استفاده کردند. آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی با تکرار در زمان اجرا شد. مصرف ماده خشک، مصرف آب، وزن بدن، تولید و ترکیب شیر در طول آزمایش تحت تاثیر تیمار آزمایشی قرار نگرفت. غلظت گلوکز پلاسما در تیمار کانولا افزایش (07/0p<) و مقدار نیتروژن اوره ای خون کاهش (05/0p<) یافت. کلسترول ، تری گلیسرید، اسیدهای چرب غیر استریفیه، بتاهیدروکسی بوتیرات، پروژسترون و آنرزیم اسپارتات آمینو ترانسفراز تحت تاثیر روغن کانولا قرار نگرفت. غلظت پروژسترون در تیمار کانولا نسبت به تیمار شاهد کمتر بود اما از نظر آماری معنی دار نبود. سطح آنزیم آلانین آمینوترانسفراز بصورت معنی داری در تیمار کانولا کاهش یافت، که می تواند شاخصی از سلامت کبد در تیمار کانولا باشد. شاخص های فولیکولی از نظر آماری تحت تاثیر روغن کانولا قرار نگرفت اما اکثر شاخص های فولیکولی در تیمار کانولا نسبت به تیمار شاهد بهبود یافت. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از آب آشامیدنی به عنوان وسیله ای برای تغذیه روغن کانولا به گاوهای شیری نه تنها باعث کاهش مصرف خوراک نمی شود بلکه باعث بهبود وضعیت تولیدی، تولیدمثلی و کاهش فشار بر کبد می شود.